Het verschil tussen een verzorgingshuis en verpleeghuis
Lees meer over een verpleeghuis, over de verschillende afdelingen en het verschil tussen een verzorgingshuis en verpleeghuis.
Een verpleeghuis is een huis waar mensen wonen die (tijdelijk) niet in staat zijn om thuis te wonen of te zorgen voor zichzelf, of die behoefte hebben aan intensieve zorg en/of begeleiding.
Vind een verpleeghuis bij u in de buurt
In een verpleeghuis is 24 uur per dag professioneel medisch personeel aanwezig, zoals verzorgenden en verpleegkundigen. Ook is er vaak een specialist ouderengeneeskunde en is er bijvoorbeeld een fysiotherapeut en/of ergotherapeut beschikbaar.
Verpleeghuizen bieden vaak activiteiten aan voor bewoners, zoals muziek- en bewegingstherapie, kunst- en handwerk, spelletjes en uitstapjes. Dit kan helpen om de geest en het welzijn van bewoners te verbeteren.
Bewoners wonen in individuele kamers of appartementen. Daarnaast zijn er gezamenlijke ruimten waar gegeten wordt, koffiegedronken wordt en ruimte is voor activiteiten.
Vind een regulier verpleeghuis of particulier verpleeghuis bij u in de buurt.
Om in een verpleeghuis te kunnen wonen is een zorgindicatie nodig. Het CIZ, Centrum Indicatiestelling Zorg, bepaalt of u in aanmerking komt voor een indicatie vanuit de WLZ (de Wet Langdurige Zorg). U krijgt binnen zes weken na de beoordeling bericht of u in aanmerking komt voor een indicatie.
Voor een tijdelijk verblijf kan het zijn dat u vanuit het ziekenhuis naar een verpleeghuis gaat voor eerstelijnsverblijf of revalidatie. Respijtzorg wordt op een andere manier geregeld. De website MantelzorgNL heeft een handige wegwijzer voor het aanvragen van tijdelijke vervanging voor mantelzorg.
In een verpleeghuis kunnen verschillende afdelingen aanwezig zijn, afhankelijk van de grootte en specifieke behoeften van de bewoners:
In een verzorgingshuis wordt zorg en ondersteuning geboden aan mensen die niet meer zelfstandig kunnen wonen, maar nog wel zelfstandig functioneren met behulp van aanvullende zorg. Ze zijn bijvoorbeeld fysiek of mentaal wat hulpbehoevend. Bewoners hebben een eigen kamer of appartement, en er is professioneel personeel aanwezig om bewoners te ondersteunen bij dagelijkse activiteiten.
In een verpleeghuis wordt intensievere zorg geboden aan mensen die niet meer zelfstandig kunnen wonen en 24 uur per dag professionele zorg nodig hebben. Er is altijd professioneel personeel aanwezig om zorg te verlenen en te helpen bij dagelijkse activiteiten.
Het grootste verschil tussen een verzorgingshuis en verpleeghuis zit in de intensiteit van zorg die bewoners krijgen.
De afgelopen jaren zijn er veel verzorgingshuizen gesloten. Ouderen worden gestimuleerd zo lang mogelijk thuis te wonen, met behulp van thuiszorg en/of mantelzorg.
De kosten voor wonen en zorg in een regulier verpleeghuis worden grotendeels betaald vanuit de WLZ, de Wet Langdurige Zorg. U betaalt een deel zelf via de eigen bijdrage. De hoogte van de eigen bijdrage verschilt per persoon, en is afhankelijk van uw inkomen en vermogen. Bij een regulier verpleeghuis worden wonen, zorg en behandelingen uit één pakket betaald.
Bij een particulier verpleeghuis zijn de kosten voor wonen en zorg gescheiden. U betaalt zelf huur voor de woning en servicekosten. De zorg wordt betaald vanuit de WLZ en daarvoor betaalt u een eigen bijdrage. Er wordt verschil gemaakt tussen een lage en een hoge eigen bijdrage. In een particulier verpleeghuis betaalt u de lage eigen bijdrage.
Meer informatie over de eigen bijdrage voor de WLZ in 2024
Tot het begin van de twintigste eeuw worden armen, zieken en ouderen vooral opgevangen in kloosters en gasthuizen. Later komen er ziekenhuizen en specifieke instellingen voor ouderen, zieken en psychiatrische patiënten. Maar er zijn weinig voorzieningen voor ouderen, wie niet door kinderen verzorgd wordt, leeft vaak eenzaam en verwaarloosd.
Na de Tweede Wereldoorlog bouwt Nederland flink aan de verzorgingsstaat. Met de AOW wordt een sociaal minimum ingevoerd en kan iedereen naar het bejaardentehuis. In de jaren zestig groeit het aantal ouderen enorm. Met de Wet op de Bejaardenoorden in 1963 wordt de ouderenzorg gereguleerd en worden er veel bejaardentehuizen gebouwd. Ouderen worden gestimuleerd om naar het bejaardentehuis te gaan en op deze manier ook woningen vrij te maken voor jonge gezinnen.
In 1968 wordt de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) ingevoerd, met als doel de gehele bevolking te verzekeren tegen het risico van bijzondere ziektekosten, zoals onder andere het verblijf in een verpleeghuis. Verpleeg- en verzorgingshuizen worden dan bijna volledig gefinancierd vanuit de AWBZ.
Maar de wachtlijsten lopen op en in 1975 stelt de overheid het beleid bij. Ouderen kunnen alleen nog naar het bejaardentehuis als zij licht zorgbehoevend zijn. In 1988 komt er een subsidieregeling waarmee verpleeghuizen zorg buiten de muren van het verpleeghuis kunnen leveren, zogenoemde extramurale zorg, waarbij zij wel verantwoordelijk blijven voor de kwaliteit. Dit leidt onder andere tot het ontstaan van verpleeghuiszorg thuis.
De overheid realiseert zich dat het beleid niet toekomstbestendig is, de zorgkosten stijgen. Er wordt besloten tot een versobering van de ouderenzorg, voor ouderen met een lichte zorgvraag is geen plaats meer in een door de overheid gefinancierd verzorgingshuis. Het leidt tot sluiting van vele verzorgingshuizen. Ouderen worden gestimuleerd langer thuis te wonen met thuiszorg en mantelzorg. Om naar een verpleeghuis te gaan is een zwaardere zorgindicatie nodig. In 2015 wordt de AWBZ vervangen door de WLZ, de Wet Langdurige Zorg.
Op deze website vindt u een landelijk overzicht van verpleeghuizen en verzorgingshuizen. U kunt eenvoudig zoeken op woonplaats en zorgvraag, en filteren op particuliere of reguliere verpleeghuizen. Zoek bijvoorbeeld op:
Lees meer over een verpleeghuis, over de verschillende afdelingen en het verschil tussen een verzorgingshuis en verpleeghuis.
Wat is een particulier verzorgingshuis of verpleeghuis? Vergelijk particuliere huizen bij u in de buurt.
Cultuurspecifieke zorg voor Indische, Molukse, Surinaamse, Turkse, Marokkaanse, Chinese ouderen